Na twee lange vluchten kwamen we eindelijk aan in Vietnam. We lieten er geen gras over groeien en de volgende ochtend bezochten we de Cu Chi tunnels, een systeem van smalle ondergrondse gangen waar de Viet Cong zich in der tijd verstopten. Met smal bedoel ik heel smal – Pieter paste maar net in één van de ingangsgaten! We konden ook genieten van een typische Viet Cong maaltijd, tapioca (een soort smakeloze aardappel) met een dipsaus van pindanoten en zout, gepaard met een kopje thee. Na het “Ma, ma, ma”-klankenspel te hebben gespeeld en een maaltijd in het Hard Rock Café van Ho Chi Minh City, bezochten we het presidentieel paleis. Het ging allemaal vrij snel, want we hadden opnieuw een vlucht te halen – op naar Da Nang.
Na een stevige ochtendwandeling naar en over de fameuze drakenbrug konden we onze dorst lessen in het ‘tklupken’ van Vietnam, de Bamboo 2 Bar. We konden de barvrouwen overtuigen om het Galmaardse “Ik hou zo van mijn dorp” te spelen door het geluidssysteem van het café. We voelden ons vanzelfsprekend meteen thuis! De volgende dag in Da Nang bezochten de meesten van ons de ‘Marble Mountains’, een steile heuvel vol met grotten, pagodes en altaren van boeddhisten. Door het tropisch warm weer was iedereen nat van het zweet. Gelukkig konden we verkoeling zoeken op het strand van My Khe.
Twee mooie dagen in Da Nang lagen achter ons en we vertrokken naar Hoi An, een pittoresk en populair stadje veertig kilometer onder Da Nang (dat tevens UNESCO-werelderfgoed is). Na een stadsverkenning en een wandeling door de Night Market mochten we de volgende ochtend de straten onveilig(er) maken met de fiets. De gids loodste ons door de drukke banen langst rijstvelden, palmbomen en waterbuffels om te eindigen aan een terracotta-museum. De vele problemen met de fietskettingen en de platte banden maakte de fietstocht een heuse opdracht voor onze gids. Na de fietstocht snel een douche genomen en hop – we waren opnieuw de baan op.
De busrit naar Hue bracht ons over de Hai Van pas waar we aan de top even mochten genieten van het prachtige uitzicht en de restanten van deze historisch belangrijke splitsing tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Eenmaal aangekomen in ons hotel genoten we van een heerlijk drankje in de skybar. Na een nachtelijke wandeling langst de oevers van de Perfume River bezochten we de volgende ochtend een lokale markt – de sterke geur gepaard met de goederen van de marktkramers maakten het bezoek van sommige leden wat moeilijk. Verse vissen, vleeswaren en levende kippen vergezeld door de vliegen mogen nu eenmaal niet ontbreken op een typisch Vietnamese markt. In de namiddag bezochten we het oude keizerlijk paleis van Hue en nabijgelegen pagode waarna we in een drakenboot zijn gestapt en terug naar het centrum zijn gevaren. Al deze activiteiten waren heel strak getimed want we hadden opnieuw een vlucht te halen – deze keer naar de hoofdstad, Hanoi!
Veel tijd om Hanoi te verkennen hadden we niet, er stond meteen een optreden op het programma. Rond de middag hebben we het beste van ons gegeven aan de FPT University waarna we mochten lunchen met een paar van de studenten. Toen we vertelden dat we hierna met de bus naar de Mai Chau reden, waren ze allemaal verbaasd. Toch is de busrit vlot verlopen en kwamen we in de late namiddag aan. Iedereen was verrast van de idyllische locatie waar we die avond mochten verblijven. Onze overnachting in paalwoningen onder vliegennetten verliep wat moeilijker dan in de met airco-gekoelde hotelkamers, maar de mooie zonsopgang in de prachtige locatie maakte het meer dan de moeite waard. Na een ochtendwandeling door de rijstvelden en modderige padjes vertrokken we opnieuw richting Hanoi waar nog twee optredens op het programma stonden.
Om met zo’n grote groep gemakkelijk door de smalle straatjes van het historisch centrum van Hanoi te rijden, mocht iedereen plaatsnemen in een riksja, een soort fietstaxi, en werden we door onze taxichauffeurs door het centrum begeleid. Hierna vertrokken we richting Vinschool waar we een héél warm welkom kregen en een rondleiding in de school. Na een lunch in de cafetaria mochten we een optreden verzorgen in de sportzaal. Als dank kregen we allemaal een typisch Aziatisch rijsthoedje, wat moeilijker naar België mee te nemen was als eerst gedacht. Zonder ons om te kleden reden we naar het volgende optreden aan de opera van Hanoi. Daar gaven we de laatste keer het beste van onszelf voor de staatstelevisie en de Belgische ambassadrice. Nadien mochten we samen met de ambassadrice dineren – op kosten van de staatskas.
We naderden bijna het einde van deze fantastische reis, maar zo’n klapper van een afsluiter had niemand kunnen denken: Ha Long Bay. De groep moest gesplitst worden op twee cruiseboten maar werden ’s avonds aan mekaar gebonden zodat we toch samen konden overnachten. Tijdens de vaartocht door de prachtige baai konden we ook kajakken langst de vele steenformaties en door kleine grotten. ’s Avonds genoten we van zelfgemaakte loempia’s en ving Erwin zelfs een klein octopusje. De ochtend werd goed ingezet dankzij een sessie Tai Chi aan boord van de boten en voor we het wisten waren we uit de baai en op het vliegtuig richting Ho Chi Minh City. Hier brachten we de laatste dag door om nog snel souvenirs te kopen en de laatste keer van de lokale cuisine te proeven.
Om kort alles nog eens op te sommen zijn hier enkele statistiekjes:
- Veel rijst
- Veel spring rolls / loempia’s
- Veel zon
- Maar vooral heel veel plezier en heel veel ambiance! 😊
Tot volgend jaar!
Jonas