Vredonrestaurant 2015 : Bedankt !

“Man man, het zit er weer op”, hoor ik er een paar zuchten.  Deels van vermoeidheid, deels van opluchting maar vooral dankbaar en blij dat we er weer allen konden bij zijn en “genieten van de drukte”, zeg maar.

Waar we vorig jaar 754 gasten culinair mochten verwennen, klokten we dit jaar zondagavond af op 808 ingeschreven hongerige magen.  Een succes, vast en zeker !

We knikkerden het stoofpotje (even) overboord en gingen voor de steak als waardige vervanger.  Een gokje zowaar, maar, het mag gezegd, ze waren heerlijk !  De kookprogramma’s die ons dagelijks op tv door de strot worden geduwd, maken dat we perfect weten hoe onze  steak gebakken dient te worden : bleu, saignant, à point of bien cuit.  Voor Piet Verschelden en het team van Ter Oude Poste “dagelijkse kost” en bijgevolg kinderspel.

Na het trancheren en paneren van het vlees gaat alles de pan in om te arroseren waarna zij het bord kunnen gaan garneren en serveren met een jus lié.  Voilà !   Klein Pierke mag weten wat dit allemaal betekent maar mij heeft het zeer wel gesmaakt.

Dit jaar ook opnieuw een tapasbordje op de kaart, de gebruikelijke en ondertussen alom gesmaakte champagne en een verplicht afzakkertje bij een dessertbordje.

En wat de kids vooral plezierde was het bezoek van de goedheilige Sint-Maarten.  In de aanloop naar zijn topnacht van 10 op 11 november vond hij toch de tijd alle brave Vredon-kinderen even op de knie te nemen voor een mooie souvenirfoto en een klein geschenk.  Dank Myriam en Marc voor de fotokunsten en leuke printouts !   Het resultaat van jullie fotoshoot met mijn collega’s prijkt op het prikbord op het werk.  Soms heb je spijt van je “enthousiasme van het moment”...

Kortom, we mogen stellen dat we telkens weer uitijken naar 2 dagen hard werken om het ieder naar zijn zin te maken.  VREDON kan enkel bestaan door de steun van al onze restaurant-gasten en de hulp van onze leden en bestuur.  Dank aan alle medewerkers en in het bijzonder Linda, Veerle en Patrice want zonder jullie geen bikke-bikke-bik-hap-hap-hap !

En volgend jaar staan we er weer !

 

Dirk